Kwento sa Likod ng mga Ngiti

Labing apat na taon na ang nakararaan, isinilang ang isang malusog na batang babae sa San Pablo City Hospital. Siya ay pinangalanang Camille Keith ng kanyang mga magulang na sina Marlo at Jessebel Alcantara. Laking tuwa nila dahil ito ang unang anak ng bagong kasal. Buong galak nilang tinanggap ang sanggol na may pag-asang ito ay lalaking isang masipag at masunuring anak.

Unang Kaarawan ko 

            Makalipas ang isang taon, naghanda ang mag-asawa para sa unang kaarawan ng pinakamamahal nilang anak. Inimbita nila ang mga kamag-anak kaibigan at mga kakilala nila para samahan silang ipagdiwang ang kaarawan ni Camille.

            Naging masaya ang araw na iyon para sa lahat lalong lalo na sa mag-asawa.

Nakikita nilang masaya din si Camille kahit hindi niya ito masabi. Sa mga mata pa lamang ng sanggol ay kita mo na ang saya lalo na sa bawat tawa at ngiti na ibinibigay nito. Natapos ang pagdiriwang na iyon ng maayos at maligaya.

            Nadagdagan pa ang kasiyahan ng mag-asawa ng biyayaan uli sila ng isa na namang malusog na sanggol na lalaki. Nagkaroon ngayon ng kapatid at kalaro si Camille. Masayang lumilipas ang bawat araw para sa mag-anak na ito. Habang lumilipas ang panahon, lumalaki at nadaragdagan na rin ang mga anak nila. Hindi maiiwasan ang mga araw na nagdadahop ang kanilang pamilya. Kahit magkagayon man, hindi hinahayaang magutom ng padre de pamilya na si Marlon ang kanyang mga anak at asawa.

Pagkagraduate ko sa Kinder

            Pagtuntong ni Camille ng apat na taong gulang, ipinasya ng mga magulang nito na pag-aralin siya sa Fundamental Baptist Church na kalapit lang ng kanilang tahanan. Dito niya nakilala ang mga mababait niyang mga kaklase. Magkasabay na ipinagdiwangni Camille at ng kanyang pinsang si Ivy ang kanilang ika-limang kaarawan. Napakasaya ng araw na iyon. Nagkaroon din ng handaan sa kanilang tahanan na dinaluhan naman ng mga kaibigan ng kanyang mga magulang. Walang humpay na pasasalamat na lamang ang naisukli ni Camille sa kanyang pinakamamahal na  mga magulang.

            Sa araw ng kanyang pagtatapos sa taong iyon, kasa-kasama niya ang kanyang mga magulang pagkuha ng diploma, ang diploma ng kanyang pagtatapos.

            Sa edad na limang taong gulang, nasa unang antas na siya ng elementarya. Nag-aral siya nito sa Mababang Paaralan ng San Marcos. Ang balak talaga ng mga magulang niya ay sa San Pablo Central School siya pag-aralin ngunit dahil sa napakabata pa niya para sa unang baitang, hindi muna siya tinanggap dito.

Ako noong 5 taong gulang

            Sa eskwelahang pinasukan niya sa San Marcos ay mayroong mga estudyanteng umaaway sa kanya. Isa na dito si Joanna, anak ng isang guro doon sa paaralan na dahil sa malaki at mataba siya, kinakaya-kaya na niya si Camille. Madalas kapag walang guro sa silid-aralan, laging kinukurot ni Joanna si Camille. Hindi naman makalaban ang kawawang bata sa takot na baka siya isumbong sa magulang nito at mapaalis siya sa paaralan.

            Magkaganoon man, hindi pa rin umaalis sa tabi niya ang pinsan niyang si Ivypara siya ay ipagtanggol pero wala rin naman itong magawalalo na kapag buo ang grupo ni Joanna, kasama sina Ashley at Kristine.

            Napakasalimuot ng taong iyon para kay Camille. Pinilit niya ang kanyang mga magulang na ipasok na agad siya sa Central sa lalong madaling panahon. Dahil sa pakiusap na ito ng anak, pumunta muli ang mag-asawa sa Central upang mailipat ang kanilang ang anak. Tinanggap naman ito ng pamunuan at sinabing sa pagtungtong sa ikalawang baitang ng bata, doon na siya magpapatuloy ng pag-aaral sa Central.

            Masaya itong ibinalita ng mag-asawa sa kanilan anak. Natuwa rin si Camille sa balitang ito. Sa wakas, hindi na siya muling masasaktan ni Joanna.

            Tinupad naman ng pamunuan ng Central ang kanilang sinabi. Tinanggap nila si Camille sa Central at inilagay sa section 7.

            Hindi naman nagsisi si Camille sa pag-alis niya sa Mababang Paaralan ng San Marcos dahil sa Central, mababait ang mga kamag-aaral niya at magaling magturo ang kanyang guro. Masasabing angat sa ibang paaralan sa lungsod ang kalidad ng pagtuturo sa Central.

            Nagkaroon ng lakbay-aral ang paaralan noong siya ay nasa ikalawang baitang. Lumahok siya dito kasama ang kanyang lola. Pumunta sila sa tahanan ng ating pambansang bayani na si Dr. Jose Rizal. Nakita nila dito ang mga kagamitan na pagmamay-ari ni Rizal. Dito nila natuklasan na na maliit na tao si rizal base na rin sa mga damit niya doon na ipinapakita sa mga panauhin. Sa  bahay ding iyon makikita ang mga sinaunang kasangkapan at kagamitan sa bahay. Ito ay talagang ginawa pa noong panahon ng mga kastila at pinipriserba hanggang ngayon doon.

            Pinuntahan din nila ang Nayong Pilipino na kakikitaan ng mga pinatuyong hayop, insekto at halaman. Nakamamanghang pag-aralan ang mga iyon na animo’y mga buhay pa kahit hindi na.

            Namasyal din sila sa Enchanted Kingdom na ikinatuwa ng bawat isa. Sumakay sila sa Ferris Wheel at namatyagan ang kabuuan ng parke. Napakalawak nito at siguradong  mas maganda pa iyon kapag gabi dahil sa mga ilaw.

Me and My Tita

             Mayroon pa silang pimuntahang mga lugar na makasaysayan at paniguradong kapupulutan ng aral.

            Naging masaya ang paglalakbay na iyon lalo na’t mga palakaibigan at masarap kausap ang mga tao sa sinakyan nilang bus.

            Marami pa siyang napuntahang mga lugar kasama na dito ang mga dinarayo ng mga Girl Scout upang dito isagawa ang mga programa nila. Naranasan din ni Camille na magpalipas ng gabi sa paaralan. Bawat aktibidad na ito ay nagbibigay sa kanya ng mga karanasang nagbibigay-aral sa kanya.

            Hindi maitatanggi ang katalinuhang taglay ni Camille. Naipamalas niya ito ng makamit niya ang unang karangalan sa klase ng section 4 noong siya ay nasa ikalimang baitang na. dahil dito pinakuha siya ng pagsusulit para mapapunta sa Pilot section, ang tatlong pinakamataas na seksyon ng paaralan. Nakapasa siya sa eksaminasyon na iyon subalit hindi siya nakapasok sa Pilot B sapagkat madaming mga estudyante mula sa section 1 ang napapunta sa Pilot B. Inilagay na lamang siya sa section 1 noong nasa oka-anim na baitang na siya.

            Sa seksyon na iyon niya natagpuan ang mga tunay na kaibigan na hindi siya iniwan kahit sa mga kalungkutan na dumarating sa kanyang buhay. Ito sina Lichelle, Anna, Shaira at Chelsi, mga matatalik niyang kaibigan mula noong siya ay nasa ika-anim na baitang hanggang ngayon.

            Noon ding taong iyon gumawa ang Fast-learner, Pilot A, Pilot B at seksyon 1 ng proyekto sa English. Magkakagrupo ang section 1 at Fast-learner at magkagrupo naman ang Pilot A at Pilot B.

Ready for School

            Gumawa ng pelikula ang grupo ng section 1 at FL bilang proyekto. Itoay ang ‘First Day High’ kung saan ipinapakita ang mga unang araw ng isang estudyante sa hayskul. Nakasama si Camille sa grupo ng Brainy High. Sila ay nakasuot ng dilaw at makakapal na salamin. Pinakamasayang parte ng proyekto ang paggawa nito. Nagkakila-kilala ang bawat isa sa loob ng mga panahong iyon. May nabuo pa ngang samahan sa dalawang seksyon. Salamat sa Diyos at natapos ito nang walang anumang problema. Nakakatuwang panoorin ang pelikulang ito na hindi mo aakalaing ginawa ng mga estudyante ng ika-anim na baitang.

            Masayang nagtapos ng elementarya si Camille. Hindi man siya nakakuha ng medalya, nakatuklas naman siya ng isang di-matatawarang kayamanan, ang kaibigan.

            Nanatili sa puso ng bawat isa ang masayang karanasan nila sa elementarya at ang mga alaalang kanilang pinunla dito. Nagtapos ang magbabarkadang sina Camille, Anna, Lichelle, Shaira at Chelsi na maligaya at dala-dala ang mga natutunan nilang aral hanggang ngayon.

            Dahil magsesekundarya na si Camille kumuha siya ng entrance examination sa apat na pribadong paaralan, Liceo, MSC, St. Joseph at LSPU. Gustong gusto talaga niyang makapasok sa LSPU kaya ginalingan niya sa simula pa lamang noong kumuha siya ng pagsusulit hanggang sa interview. Nakasama siya sa waiting list pero dahil hindi tinadhana na siya’y doon mag-aral ay walang bakanteng pwesto para sa kanila ang nabigyan ng pagkakataon.

            Tatlo o dalawang linggo bago magpasukan kumuha siya ng pagsusulit para sa science curriculum section sa Col. Lauro D. Dizon Memorial National High School. Sa kabutihang palad, nakapasa siya dito at nakasama sa ilang mga piling estudyante na makakatamasa ng biyayang dulot ng pagiging science.

My Friends

            Sa unang araw ng unang taon niya sa sekundarya, nakilala niya si Shelo na naging una niyang kaibigan. Hindo niya inaasahang ang mga batang Central na katulad niya na sina Sam, Recy, Marian, Jomar at Aerrol ay naging mga kaklase din niya.

            Noon ay halos mga tunog ng bolpen na nahulog, ilang mga paggalaw ng upuan at mga ingay mula sa labas ang maririnig sa silid-aralang iyon. Hindi magkakakilala ang mga estudyante doon kaya hindi sila masyadong nagkukwentuhan. Ang guro lamang ang bumabasag ng katahimikang iyon.

            Sa paglipas ng panahon, nakilala nila ang isa’t isa at naging mga magkakaibigan. Nagturingan silang parang mga magkakapatid. Dumaan na sila sa iba’t ibang mga paligsahan na sumubok sa kanilang kakayahan. Ilan dito ay ang Ibong Adarna na kung saan naipamalas ng bawat isa ang galing sa pag-arte. Gumanap bilang arsobispo si Camille sa dulang ito. Dahilan sa husay nila, tinanghal silang kampeon ng dulang iyon. Ang sumunod ay ang Floorante at Laura na sumubok sa kanilang pag-arte, pagbigkas at pag-awit. Gumanap bilang mambibigkas si Camille dito. Ibinigay nila ang lahat ng makakaya nila pero nagkulang pa rin ito para talunin ang A na naging kampeon sa dulawit na iyon. Sumali din sila sa sabayang bigkas at nanalo nang unang pwesto. Kahit sila ang nanalo dito, ang A pa rin ang ipinanlaban sa labas ng paaralan dahil na rin daw sa dahilang baka mapabayaan nila ang kanilang pag-aaral.

Recognition Day

                        Sa ngayon, napapanatili pa rin ni Camille ang pagiging isang honor sa klase kahit mahirap. Hindi na ramdam ni Camille ang matinding kumpetisyon sa pag-itan nilang mga magkakaklase sapagkat lahat ay nagtutulungan na para kahit papaano ay may gawin sila upang matulungan sa pag-aaral ang isa’t isa.

Hindi lang dahil sa paaralan nakakapunta si Camille sa mga magagandang lugar. Nakapunta na rin siya sa Villa Escudero ng dalawang beses at ang huli ay noong nakaraang taon. Libre ito kaya masaya ang pagpunta nila doon na walang iniintinding gastusin.

Me Riding the Vintage Car

            Maaga silang naghanda. Pagkatapos nilang maglakad papunta sa may simbahan para doon abangan ang sasakyang maghahatid sa kanila sa Villa. Mabilis magpatakbo ang driver, halos liliparin na ang lahat ng sakay niyon kaya sandali lamang ay naandoon na sila. Hindi naman sila nagsisi sa pagsama sapagkat pagpasok palang sa hacienda na sobrang lawak ay mamamangha ka na. nang nakarating na sila sa mismong atraksiyon noon, ang Villa ay magagandahan ka na agad. Una nilang nilibot ang museum dito. Habang sila ay naglalakad, napakarami na nilang nakikitang mga istatwa. Ilan dito ay ang mga kalabaw na kumakain sa damuhan, isang animo totoong helicopter, isang grupo ng militar na nagpapaputok ng kanyon, at dalawang sinaunang dyip.

Me and My Relatives

My Ate Janine w/ her friends :)

            Mukhang simbahan ang labas ng museo kaya aakalain mong ito ang Villa Chapel. Sa ibaba ng gusali, pagpasok dito ay makikita ang lahat ng santo at santa ng mga katoliko. Mayroon ding mga manikin doon na parang totoo. Sinisimbolo nito ang iba’t ibang pangkat etniko sam Pilipinas. Sa taas naman nito ay makikita ang mga pera ng Pilipinas simula pa lamang noong panahon ng kastila, iba’t ibang mga artifacts mula sa sinaunang panahon tulad ng mga gintong porselas, kwintas, singsins at hikaw. Naroroon din ang iba’t ibang laki ng mga bagay na gawa sa clay sa prosesong pottery, mga sobrang liliit na mga bagay na inilagay at inayos sa isang kabinet, mga isang pulgada lang siguro ang laki ng mga ito. Makikita din dito ang mga damit ng mga presidente, mula kay Emilio Aguinaldo hanggang kay Joseph Estrada. Naroroon din ang ilan sa mga gamit ni Donya Escudero tulad ng payong, alahas, damit at iba pa. marami pang mga bagay ang makikita doon na nakamamangha talaga.

           Ito ang talambuhay ni Camille Keith Alcantara. Ang simple ngunit kakaibang si Ms. Flurry ng DSEC.

Me, Camille Keith Alcantara 

         

How My Blog's Name Came to Earth

Sarah Geronimo: The Heirloom Addressee, where does it came from?
Charice Pempengco: That blog's name came from the blogger's mind who is Camille. You know she's my best friend. She told me the story behind this.
              "When Mr. Lacsam assign us to make a blog title for our blog , I didn't have any idea to write on my blog's name. After some thinking, I came up with this title, "My Bubbly ButterKEITH", derived from my second name, Keith. I made a blog with that title. I only view my blog once. After a week, I forgot the e-mail address of my blog. I have my regression when I suddenly realize that I cannot anymore make a blog with that title of mine.

              I think of another title for my blog. In that times, I always remember my auntie who  gave me a very special box with very special gifts last Christmas season. It consist of a blouse, a book entitled "The Da Vinci Code" and a small pouch with earrings an gem bracelet inside it. That is the best give I ever had  that Season so I am Very much thankful to my auntie. My auntie also give me dresses and other stuff that is not fitted to her. Sometimes I also receives heirlooms like jewelries coming from my grandmother that is handed on to my mother and then to me.

               That's the reason why I decided to name my blog, "The Heirloom Addressee", meaning receiver of heritage, things that I treasure most", Camille told.

                "I dedicated this blog to my auntie", Camille added.

Sarah: Is that how Camille came up with her blog? Now, I surely adore her because of her love for her auntie that she can even dedicate a blog to it.

Charice: Surely, you do. 

Sarah: Oh, by the way, I watch you're Valentine Special on TV and you were amazing that night showing you're talent on stage!

Charice: Oh, thank you for that complement. I think we will become a best of friend.

Ang Pakikipagsapalaran ni Percy Jackson

Ang pinakadakilang diyos ng mga Griyego na si Zeus ay hindi mapalagay sa pagkawala ng kanyang lightning bolt na maaaring makapagbigay ng kapangyarihang pamunuan ang sangkatauhan sa sinumang nagmamay-ari nito. pinaratangan niya ang anak ni Poseidon na si Percy, ang taong nasa likod ng naganap na pagnanakaw. Ipinagtanggol ni Poseidon si Percy sa paaratang na iyon ngunit hindi siya pinakinggan ni Zeus. Nagbanta siya na kung malagay sa panganib si Percy dahil sa kagagawan ni Zeus, hindi siya magdadalwang-isip na ipaglaban ang buhay ng kanyang anak. Ngunit hinda pa rin natinag si Zeus sa kanyang paniniwala.

Samantala, habang binibisita nina Percy Groover at sampu ng kanyang mga kamag-aaral ang museo na ipinapakita ang mga diyos ng mga Griyego, sinalakay siya ng isang lumilipad na halimaw na nagpanggap bilang kanilang pansamantalang guro sa eskwelahan sa isang bakanteng silid ng museo at agresibo nitong tananong kung nasaan ang ninakaw niyang lightning bolt. Hindi niya alam ang pinagsasabi ng halimaw na ito sapagkat sa paniniwala niya , wala siyang ninanakaw na kung anuman. Dumating si Groover at Mr. Brunner, isa rin sa mga guro ni Percy, at itinaboy ang halimaw papalayo sa lugar na iyon.


Dahil sa pangyayaring iyon nahinuha na ni Mr. Brunner na natagpuan na nila si Percy. Inutusan agad ni Mr. Brunner si Groover upang samahan si Percy sa pagsundo kay Sally, ang ina niya. Hindi na daw ito ligtas kaya dapat na silang lumikas sa kampo ng mga dugong bughaw.


Habang patungo silang tatlo, si Percy, Groover at Sally sa kampo, may umatake sa kanilang isang halimaw na baka namalatao ang tikas. malapit na sana sila sa kampo ng maabutan nito si Sally at pinisa hanggang sa maging pulbos ito. Dahil dito nagalit si Percy at kinalaban ang halimaw hanggang sa ito'y matalo niya. Dito na nawalan ng lakas si Percy at nawalan ng malay-tao.


Nagising na lamang siya na nakahiga sa loob ng kampo at napagtantong totoo pala ang mga nangyari na akala niya'y panaginip lamang. Napag-alaman niyang si Groover ay kalahating tao at kalahating kambing pati na rin si Mr. Brunner, kalahating tao at kalahating kabayo, na ngayon ay si Chiron. Ipinatawag at hinati ni Chiron ang mga demigods sa kampo. Sumama si Percy sa grupo ni Luke, anak ni Hermes. Naglaban ang dalawang grupo upang makuha ang bandila ng kalaban. Sa huli, nakalaban ni Percy si Annabeth. Natalo si Percy sa umpisa ngunit nanalo din kinalaunan dahil na rin sa panuto ni Poseidon na pumunta sa tubig at doon makakakuha siya ng lakas.


Nagkaroon ng kasiyahan noong gabi ding iyon. Nagpakita si Hades na anyong demonyo sa apoy at  sinabing buhay pa si Sally at hawak niya ito. Ibibigay lamang niya ito kung ipapalit ni Percy ang ninakaw niyang lightning bolt. Gustong iligtas ni Percy ang kanyang ina ngunit wala naman sa kanya ang tinutukoy nitong lightning bolt. Nagdesisyon siyang pumunta sa mundong ilalim upang ipaliwanag kay Hades ang lahat at pakiusapan itong ibalik sa kanya ang ina nito. Sinabi ni Chiron na hindi ito uubra kay Hades, dapat daw muna nila itong ipagbigay alam kay Zeus nang sa ganoon ay walang labanang magaganap at makagawa ang mga diyos ng paraan upang maibalik ang kanyang ina, ngunit kailangan muna niyang maghasa ng kanyang galing sa kampo bago siya lumabas nito. Tinutulan ito ni Percy dahil gusto niyang sa lalong madaling panahon ay mailigtas na niya si Sally.


Nang sumunod na gabi palihim na nilisan ni Percy ang kampo. Sumama sina Annabeth at Groover sa kanya. Pinuntahan muna nila si Luke para malaman ang daan patungo sa mundo ni Hades. Ibinigay niya kay Percy ang mapa at isa sa mga lumilipad na sapatos ni Hermes.


Una silang nagtungo sa imperyo ni Medusa. Mahirap ngunit nagawa nilang pugutan ito ng ulo. Napagtanto nila na nasa kamay ni Medusa ang unang perlas na gagamiti nila upang makabalik sa mundo ng mga buhay mula sa mga mundo ng mga patay.
             
Sunod nilang pinuntahan ang Parthenon. Nakalaban nila dito ang dragon na may limang ulo. Sa pamamagitan ng kapangyarihan ng ulo ni Medusa nagawa nila itong matalo. Nakuha nila ang perlas mula sa estatwa ni Athena, ang ina ni Annabeth.


Naglakbay ulit sila at dinala sila ng mapa sa isang casino sa Las Vegas. Nahipnotismo sila dito dahil sa pagkain ng lotus flower. Sa tulong ni Poseidon naliwanagan si Percy at napagtantong sa sampung araw na nalalabi bago magkaroon ng digmaan kapag hindi pa naisauli ang lightning bolt ni Zeus, ay limang araw na ang nailagi nila rito. Ginising ni Percy sina Annabeth at Groover mula sa pagkahinotismo. Pinigilan sila ng mga opisyal ng casino pero hindi pa rin natinag ang grupo ni Percy at nakuha nila ang perlas doon.


Iginabay sila ng mapa tungotungo sa daang sa mundong ilalim. Pagpasok pa lamang nila sa kastilyo ni Hades, sinalubong na agad sila ni Persephone at ang mga alaga nitong mababangis na aso. Iniharap sila nito kay Hades. Sinubukan ni Percy na ipaliwanag kay Hades ang totoong sitwasyon, ang katotohanang wala sa kanya ang ninakaw na lightning bolt ni Zeus, pero hindi talaga ito pinaniwalaan ni Hades. Binasag ni Hades ang isang bolang kristal at mula rito lumabas si Sally. Tumakbo si Percy kay Sally at niyakap ito at naging sanhi ng pagkahulog ng kalasag na ibinigag sa kanya ni Luke. Nabuksan ang hawakan ng pananggang ito at nalantad na narito ang lightning bolt. Kinuha ito ni Hades. Ipinaliwanag ni Percy na hindi niya alam na nadoon ang bolt. Wala na ditong pakielam si Hades. Inutusan niya si Persephone na ipakain ang mga buhay na ito sa mga gutom na kaluluwa.


Dahil sa isang halik nagawang kuhanin ni Persephone ang lightning bolt kay Hades at ginamit niya ito para mapatumba ang kanyang asawa. inalis niya sa bingit ng kamatayan sina Percy. Ginawa ito ni Persephone sa kadahilanang hindi na naman siya itinuturing na asawa ni Hades sa halip bilang isang bilanggo. Ibinigay niya kay Percy ang bolt. Ngayon may problema pa, ang hawak nilang perlas ay tatlo lamang. Tatlong tao lang ang kaya nitong ibalik sa mundo ngunit apat sila, si Percy, Annabeth, Groover, at Sally. Nagpaiwan na lamang si Groover dito.  


Dinala silang tatlo ng perlas sa tuktok ng Empire State Building. Sampung minuto na lamang ang nalalabi bago matapos ang palugit na ibinigay ni Zeus. Bago pa man sila makapasok sa tarangkahan papunta sa Olympus, dumating si Luke at kinalaban si Percy. Malakas si Luke kaya nahirapan si Percy pero sa kabila nito nagawa pa rin niyang talunin ang kalaban sa pamamagitan ng kanyang kapangyarihang manipulahin ang tubig. Pagod man, nagmamadaling tumungo sina Percy at Annabeth sa Olypus kung saan nagtatalo ang mga diyos. Naiwan si Sally sa elevator dahil hindi siya maaaring makapasok sa sagradong lugar para lamang sa mga diyos.


Sakto namang pagdating nina Percy at Annabeth ang pagdedeklara ni Zeus nang labanan. Napigilan nila ito at ipinaliwang ang tunay na pangyayari. Hindi si Percy ang magnanakaw kundi si Luke. Gusto niyang paglaban-labanin ang mga diyos nang ang mga demigods ang mamuno sa sanlibutan. Ginamit lang ni Luke si Percy upang mapagtaguan ng bolt. Naunawaan naman ito ni Zeus. Hiniling ni Percy sa kanya na ibalik sa mundo si Groover na naiwan sa mundong ilalim noong binawi nila mula kay Hades si Sally. Tinupad naman ito ni Zeus. Sandaling nagkausap sina Percy at Poseidon at inayos ang mga di-pagkakaunawaan nilang dalawa.


Napigilan ang digmaan at natapos na ang lahat. Nanirahan na si Percy sa kampo ng mga dugong bughaw kasama ang iba pang demigods, samantalang si Sally ay namuhay na nang mapayapa sa mundo ng mga tao.


PAGPAPAHALAGANG PANGKATAUHAN:


Minsan sa ating buhay, dapat tayong magsakripisyo  para sa mga mahal natin. Iparamdam na agad natin sa kanila kung gaano sila kahalaga sa atin habang may panahon pa. matuto rin tayong tanggapin ang mga katotohanang isinisiwalat sa atin.